Optymalizacja kosztów Produkcji - Rachunek składników pokrycia
Poznanie kosztów produkcji oraz maksymalnie zbliżona do rzeczywistości kalkulacja wstępna wyrobów jest niezwykle ważna dla przedsiębiorstwa produkcyjnego. Szczególnie w dobie ciągłych kryzysów , gdy coraz trudniej sprzedać własne produkty i nierzadko konieczne staje się obniżenie ceny.
Korzyści z zastosowania rachunku składników pokrycia
Żeby utrzymać przedsiębiorstwo i jego zdolności produkcyjne, musimy poznać najniższą akceptowalną „cenę” produktu, która pokryje nam całkowite koszt zmienne, czyli takie, które są zależne wyłącznie od wielkości produkcji danego produktu. Nie można wszakże sprzedawać wytworzonej produkcji poniżej kosztów, a przynajmniej nie można tego robić zbyt długo.
Obliczając koszt produktu za pomocą rachunku składników pokrycia można przyjąć, że koszt uzyskany w ten sposób stanowi to, co musimy wydać, żeby móc wytworzyć i sprzedać produkty. Każda sprzedaż powyżej tego kosztu stanowi już pokrycie choć części kosztów stałych, tych, które i tak musimy ponieść nawet gdy produkcja jest zatrzymana.
Rachunek składników pokrycia a kalkulacja doliczeniowa
Spójrzmy zatem na koszty produkcji od strony standardowej kalkulacji doliczeniowej i postarajmy się wyodrębnić z poszczególnych pozycji koszty zmienne w czasie, czyli stałe na jednostkę produktu. To wyodrębnienie i pozostawienie w kalkulacji kosztów zmiennych oraz usunięcie z niej kosztów stałych pozwoli na przekształcenie standardowej kalkulacji doliczeniowej w rachunek składników pokrycia.
Bezpośredni koszt wkładu materiałowego.
Koszt ten jest wartością wszystkich materiałów koniecznych do wyprodukowania wyrobu, czyli koszt ich zakupu. Zużycie surowców do wytworzenia każdej jednostki produktu jest stałe, o ile nie zakładamy, że w trakcie procesu produkcyjnego część wykonywanych komponentów będzie wadliwa i wystąpi konieczność ich odtworzenia. Ilość materiałów koniecznych do zakupienia, a co za tym idzie ich wartość jest zatem zależna od ilości produkcji i zmienna w czasie. Jako koszt zmienny ta pozycja stanowiąc składnik pokrycia pozostaje w kalkulacji przekształcanej w rachunek składników pokrycia.
Pośredni koszt materiałowy.
Koszt ten zwykle jest narzutem procentowym na wartość materiału , który ma odzwierciedlić i uwzględnić w kalkulacji koszty magazynowania. Nakłady ponoszone w czasie na utrzymanie magazynów (place magazynierów, koszt wynajmu lub amortyzacji) są stałe w czasie i nie zależą od wielkości produkcji. Pusty magazyn też trzeba utrzymać. Oświetlenie, ogrzewanie czy klimatyzacja zależą bardziej od środowiska zewnętrznego i pór roku, a nie od ilości przechowywanych towarów, ani wielkości produkcji. Jest to więc koszt stały i nie będzie uwzględniony w dalszej kalkulacji.
Bezpośredni koszt robocizny.
Ten koszt, koszt zaangażowania pracowników, stanowi w jednostce wyrobu stałą wartość. Zakładamy bowiem, że pracownicy te same operacje będą wykonywali w tym samym czasie, zgodnie z zadaną normą technologiczną. Koszt robocizny może budzić pewne wątpliwości w swojej klasyfikacji zważywszy, że fundusz płac jest w zasadzie stały w czasie. Wydaje się więc błędem uznawanie go jako koszt zmienny. Należy wszakże mieć na uwadze fakt, że dotyczy on tylko części pracowników firmy, to jest tylko tych, którzy wykonują operacje wynikające z technologii produkcji, a dodatkowo do kalkulacji bierzemy koszty pracy związane z produkcją podstawową, nie uwzględniając żadnych pozostałych prac np. porządkowych czy też postojów. Gdy z całości pracy wydzielimy tylko tę część bezpośrednio związaną z procesem produkcji to widzimy, że jest ona zmienna w czasie i zależy od ilości prac i ich trwania, a więc od wielkości produkcji. Stanowi zatem składnik pokrycia i pozostaje w modyfikowanej kalkulacji.
Pośredni koszt produkcji, czyli koszt wydziałowy.
Stanowi on narzut procentowy na bezpośredni koszt produkcji pozwalający na uwzględnienie w kalkulacji kosztów związanych z utrzymaniem wydziału, gniazda – Miejsca Powstawania Kosztów. W jego skład wchodzą te wszystkie nakłady ponoszone na utrzymanie skutecznego funkcjonowania wydziału, czy gniazda, których nie da się bezpośrednio przypisać do pracy pracowników, ani do pracy stanowisk produkcyjnych i maszyn. Przykładowo będą to płace mistrzów, koszty oświetlenia, ogrzewania czy też utrzymania rozdzielni robót czy wydajni narzędzi. Te koszty są stałe w czasie i nie zależą od wielkości produkcji.
Koszt usług obcych.
Jest to koszt związany z wykonaniem przez zewnętrznych wykonawców, kooperantów, fragmentów procesu produkcyjnego. Więcej produkcji – więcej kooperacji, mniej produkcji to mniej kooperacji. Jest to zatem w całości koszt zmienny i pozostaje w naszej modyfikowanej kalkulacji jako składnik pokrycia.
Specjalny koszt wytworzenia.
To koszt dedykowanego poszczególnym produktom specjalistycznego wyposażenia i oprzyrządowania. Koszt zależny od wielkości produkcji i żywotności tegoż wyposażenia wyrażonej w możliwych do wykonania jednostek produkcji. Jest zatem kosztem zmiennym i jako składnik pokrycia pozostaje w naszej kalkulacji.
Koszty badań, rozwoju, opracowania.
Bez względu na wielkość produkcji utrzymanie Działu Badań i Rozwoju, Działu Konstrukcyjnego i Technologicznego jest stałe w czasie. Nie jest więc składnikiem pokrycia.
Koszty ogólnozakładowe.
Są to koszty związane z utrzymaniem budynków biurowych, zarządu, księgowości, IT czy administracji i sprzedaży nie zalezą od wielkości produkcji. Są stałe w czasie i bez względu na to, czy w kalkulacji uwzględniamy je jako jedną pozycję, czy też ewidencje prowadzimy bardziej szczegółowo, nie stanowią składnika pokrycia.
Koszty maszynowe.
Ta grupa kosztów wymaga szczególnego omówienia. W koszcie maszynowym możemy wyróżnić siedem podstawowych składników i do każdego z nich musimy podejść indywidualnie w celu stwierdzenia, czy dana pozycja jest kosztem zmiennym zależnym od ilości wytworzonych produktów, czy kosztem stałym w czasie bez względu na wielkość produkcji:
- Odpisy amortyzacyjne liczone od wartości księgowej lub odtworzeniowej są stałe w czasie i zależą od wartości, okresu eksploatacji (amortyzacji) oraz funduszu czasu dostępnego nie zaś od ilości wyprodukowanych części. Z kalkulacji w trybie rachunku składników pokrycia zatem wypadają.
- Odsetki, obsługa leasingu, kredytu, ale także strata odsetek od lokaty z tytułu zamrożenia kapitału własnego w środku trwałym. Odsetki w żaden sposób nie zależą od wielkości produkcji, a jedynie od wartości i są stałe w czasie. W rachunku składników pokrycia musimy je zatem pominąć.
- Koszt powierzchni. Każda maszyna, czy stanowisko prac ręcznych zajmuje w hali produkcyjnej pewną powierzchnię, przynależą do niego miejsca odkładcze, a także część dróg transportowych i ewakuacyjnych. Ta powierzchnia oraz jej cena wynikająca z kosztu wynajmu lub amortyzacji jest stała w czasie i nie zależy od ilości przetworzonych przez stanowisko produktów. Nie jest zatem kosztem zmiennym i nie stanowi składnika pokrycia. Z naszej modyfikowanej kalkulacji musimy ją zatem wyeliminować.
- Koszt energii elektrycznej. Maszyna lub stanowisko prac ręcznych zużywa energię gdy pracuje, a więc wytwarza. Im więcej wytworzy, tym więcej energii zużyje. Zapotrzebowanie stanowiska na energię elektryczną jest stałe dla konkretnych operacji, zaś zmienne w czasie i zależy od ilości w tym czasie wyprodukowanych wyrobów. Jest to więc koszt zmienny, który należy uwzględnić w rachunku składników pokrycia.
- Koszt ciepła (gazu). Analogicznie do kosztu energii elektrycznej jest to koszt zmienny zależny od ilości produkcji i jako składnik pokrycia w modyfikowanej kalkulacji musi pozostać.
- Koszt sprężonego powietrza. Sprężone powietrze jest takim samym medium energetycznym jak dwa powyższe i również jak i one jest zmienne w czasie i zależy od wielkości produkcji. Pozostaje w kalkulacji jako składnik pokrycia.
- Koszt utrzymania w ruchu. Jest to nakład, jaki musimy ponieść w celu utrzymania zdolności produkcyjnej stanowiska czy maszyny, a więc koszt serwisu. Biorąc pod uwagę, że serwis sprowadza się głównie do okresowych przeglądów i diagnostyki z wymianą zużytych elementów, to bardziej niż od produkcji zależy od czasu. Możemy z tego kosztu wyodrębnić elementy zależne od pracy, a więc od ilości produkcji. Jeżeli jesteśmy w stanie tak wydzielić koszty zmienne, to powinniśmy koszt utrzymania w ruchu pozostawić w kalkulacji jako składnik pokrycia w zmniejszonym względem bazowego wymiarze.
Co uwzględniamy w rachunku składników pokrycia
Ja wynika z powyższej analizy bezpośrednio na koszt minimalny produktu zależnie od wielkości wpływa jedynie pięć z dziewięciu składników kalkulacji doliczeniowej, przy czym kategoria kosztów maszynowych wymaga każdorazowo szczególnej analizy.
Składniki kalkulacji doliczeniowej
Zalezne od wielkości produkcji
- Bezpośredni Koszt Materiałowy
- Bezpośredni Koszt Robocizny
- Koszt Usług Obcych
- Specjalny Koszt Wytworzenia
- Koszty Maszynowe Zmienne
- Koszt Energii Elektrycznej, Koszt Ciepła (Gazu), Koszt Sprężonego Powietrza
Niezalezne od wielkości produkcji
- Pośredni Koszt Materiałowy
- Koszty Wydziałowe
- Koszty Badań
- Koszty Ogólnofirmowe
- Koszty Maszynowe Stałe
- Odpisy Amortyzacyjne, Odsetki, Obsługa Leasingu, Koszt Powierzchni, Koszt Utrzymania Ruchu
Podział kosztów w rachunku składników pokrycia
Na podstawie takiego podziału kosztów możemy określić koszt minimalny, który musimy ponieść, żeby wytworzyć i sprzedać produkty. W ten sposób wyznaczamy bezpieczną dla naszej firmy granicę cenową. Każdy zysk powyżej tego pułapu pozwoli pokryć, chociaż w części, pozostałe koszty stałe, które musimy ponieść nawet jeśli produkcja jest wstrzymana, a zatem obniżyć przewidywane straty.